ویژگی های شیلنگ هیدرولیک
شیلنگ هیدرولیک مدرن معمولاً حداقل از سه لایه تشکیل شده است: یک لوله داخلی که مایع را حمل می کند ، یک لایه تقویت کننده و یک لایه محافظ خارجی. لوله داخلی باید مقداری انعطاف پذیری داشته باشد و باید با نوع مایعی که حمل می کند سازگار باشد. ترکیبات معمولاً مورد استفاده شامل لاستیک مصنوعی ، ترموپلاستیک و PTFE است که گاهی تفلون نیز نامیده می شود. لایه تقویت کننده از یک یا چند غلاف سیم بافته شده ، سیم پیچ دار مارپیچ یا نخ پارچه ای تشکیل شده است. لایه خارجی اغلب به آب و هوا ، روغن یا سایش مقاوم است ، بسته به نوع محیطی که شلنگ برای آن طراحی شده است.
جای تعجب نیست که شیلنگ های هیدرولیک عمر محدودی دارند. اندازه و استفاده صحیح از نوع صحیح شلنگ مطمئناً عمر مونتاژ شیلنگ را افزایش می دهد ، اما عوامل مختلفی در طول عمر شیلنگ تأثیر دارند.
SAE برخی از بدترین رفتارها با محصولات را به شکل زیر بیان می کند:
- خم شدن شلنگ هیدرولیک به کمتر از حداقل شعاع خمش مشخص شده
- پیچ خوردن ، کشیدن ، انقباض ، خرد کردن ، یا ساییدن شلنگ
- کارکرد سیستم هیدرولیکی بالاتر از حداکثر یا کمتر از حداقل دما
- قرار دادن شیلنگ در معرض افزایش سریع یا موقت فشار (بیش از حد) فشار بیش از حداکثر فشار عملیاتی ،
- اتصالات شیلنگ ، اتصالات یا تجهیزات مونتاژ با سازگار بودن سازنده یا رعایت نکردن دستورالعمل های سازنده برای ساخت مجموعه های شیلنگ توصیه نمی شود.